Μεγάλη Παρασκευή

Δύσκολη η ενημέρωση όλο αυτό το διάστημα. Απο όποια μεριά και να τη πιάσεις η ψυχή σου μαύρη θα γίνει. Οικονομία, τι τα θες, η κατάσταση γνωστή εδώ και χρόνια, κοινωνία, μη τα συζητάς, γενική παράκρουση, όλοι εν αναμονή του δώρου του Πάσχα για να κάνουν ετοιμασίες με τα ψέματα ξεγελώντας τη τύχη τους. Εξωτερική πολιτική, εδώ και αν έχει πλάκα, μέλος του Νάτο για να νιώθεις ασφάλεια και να πληρώνεις εκατομμύρια απο το προϋπολογισμό για οπλικά συστήματα που θα σε προστατέψουν απο το επίσης μέλος του Νάτο κακό σου γείτονα.

Επομένως αφού η όλη κατάσταση δε παλεύεται θέλεις κάπου να νοιώσεις λίγο την άνοιξη που ήρθε και λόγω της λαϊκής παράδοσης να αισθανθείς τη Πασχαλιά. Τη πορεία προς το Γολγοθά τη ζεις για χρόνια αλλά έστω στα ψέματα να νοιώσεις απο κοντά τη μυρωδιά του κόσμου μες τη βουή που ετοιμάζεται για την ανάσταση.

Παίρνεις τα πόδια σου και κατεβαίνεις στο κέντρο νωρίς πριν καν ανοίξουν τα μαγαζιά τη
Μ. Παρασκευή, και κοιτάζεις το συννεφιασμένο ουρανό να σκεπάζει τον αιώνιο Παρθενώνα το βλέμμα σου καρφώνεται σε μια βιτρίνα με προσφορές και μπροστά της βλέπεις το Χριστό να στέκει όρθιος με το χιτώνα του τρύπιο και λερό απο τις κακουχίες και το καιρό που τον σκεπάζει.
Με τα μαλλιά του βρώμικα να τρέχουν στους ώμους του και με τα βρώμικά του χέρια να τρώει ενα κουλούρι Θεσσαλονίκης που κάποιος περαστικός του πέταξε σα να ήταν σκυλί του δρόμου.

Είδα το Χριστό στην Ερμού της Αθήνας το 2018 με μια ταμπέλα δίπλα του να γράφει
''Είμαι άστεγος και πεινάω'' γραμμένη ανορθόγραφα σε ενα χαρτόκουτο απο παπούτσια που
κόστισαν μια περιουσία.
Είδα το Χριστό με αδειανό βλέμμα να κοιτάζει τους περαστικούς να ανεβοκατεβαίνουν το δικό τους Γολγοθά μετρώντας τα λιγοστά λεφτά τους για να κάνουν Πάσχα και να πάρουν τα απαραίτητα για τις φαμελιές τους.
Είδα το Χριστό να μην αντιδρά στα μαρτύριά του παρά να περιμένει το θάνατο καρτερικά να τον λυτρώσει.
Είδα το Χριστό να μην προσδοκά την Ανάσταση και να απεύχεται σε αυτήν γιατί μόνο με τρόμο μπορεί να φανταστεί οτι θα ξαναζήσει τα ίδια.
Είδα το Χριστό μπροστά μου σήμερα στην Ερμού της Αθήνας του 2018 και με πόνο μεγάλο του είπα κοιτώντας τον σιωπηλά ενα μεγάλο συγνώμη.
Ένα συγνώμη για όλα αυτά που δεν έκανα για να αλλάξω το κόσμο και να τον κάνω να πιστέψει σε όσα βλέπουν τα μάτια και ακούνε τα αυτιά των ανθρώπων.
Ένα μεγάλο συγνώμη που δεν κατάφερα μοναχός μου να αλλάξω το κόσμο και φταίω μονάχα εγώ. Του είπα συγνώμη που τα λεφτά που έχει η τσέπη μου θα με βγάλουν οριακά μέχρι το τέλος του μήνα και το πενηνταράκι για το ψωμί δε περισσεύει ούτε για ένα ακόμα κουλούρι Θεσσαλονίκης. Είδα το Χριστό σήμερα στην Ερμού και είδα εμένα και σένα.


Καλή Ανάσταση φίλε αναγνώστη με την ελπίδα και την υπόσχεση για αγώνες για ενα καλύτερο κόσμο.