Google Audio Widget

15 Φεβ 2012

Για σένα φίλε μου για σένα...

Κοίτα δε μπορείς να πεις οτι δεν στα είπα, όσο τουλάχιστον θυμάμαι τον εαυτό μου ήμουν εδώ ή άλλού ή στο δρόμο που ξαφνικά τον γνώρισες και εσύ και στα έλεγα, ήμουν εκεί απο τότε που απόκτησα αυτό το πως το λες το σπόρο το κακό της ελεύθερης σκέψης και βούλησης! Απο το σχολείο ακόμα στο έλεγα οτι θα έρθει η μέρα που το πρόβλημα δεν θα είναι οτι δε θα βρίσκεται ο Χριστούλης πάνω απο το μαυροπίνακα αλλά το γεγονός οτι το μόνο που θα υπάρχει μες την αίθουσα θα είναι ο μαυροπίνακας, και η αίθουσα θα είναι άδεια θα λύπει το παιδί σου που θα μαζεύει καπνά και άχυρα για να επιβιώσεις θα λύπει ο μαλάκας ο δάσκαλος που θα έχει γίνει χαμάλης για ενα κομμάτι ψωμί και στο προαύλιο δεν θα είναι οι μπασκέτες και το γηπεδάκι παραδίπλα εκεί θα έχουν στήσει κάτι όμορφες τέντες - αντίσκηνα και θα έχουν και μεγάλα καζάνια και εσύ μαλάκα μου θα είσαι εκεί στην ουρά σε διακρίνω με τη τσανάκα στο χέρι να περιμένεις την αμερικανική βοήθεια που θα σώσει εσένα και το παιδί σου απο τη πείνα τη δυστυχία και την εξαθλίωση, και είναι γαμώτο λες και σε βλέπω μπροστά μου τώρα να βαδίζεις με αυτό το αργό το βήμα του θανάτου προς το καζάνι και μου θυμίζεις τον μελλοθάνατο που τεντώνει τα πόδια στο ικρίωμα καθώς υποχωρεί η γη κάτω απο τα πόδια του και επιλέγει ξανά να φορέσει την κουκούλα μπας και ξεγελάσει το θάνατο. Ακόμα και σε τούτη την ώρα που σε κοιτάζω έχεις το βλέμμα και το μυαλό του στρουθοκάμηλου και χώνεις το κεφάλι μες την άμμο για να ξεφύγεις απο του εχθρού σου τα βόλια... Και είσαι τόσο μεμψίμοιρος που νομίζεις πως θα γλυτώσεις πως τα δικά τους τα βόλια θα σε βρουν ξόφαλτσα και ίσως μέσα σου είσαι ακόμα χειρότερος κερατάς και ρουφιάνος και ίσως νομίζεις οτι είσαι κομμάτι του εχθρού και πως τελικά δεν ανήκεις εδώ μαζί μου, απεμπόλησες εντελώς το παρελθόν το δικό σου ή των γονιών σου που με αγώνα και θυσίες σε έφτασαν να γίνεις το τομάρι που έγινες και νομίζεις οτι ανήκεις αλλού οτι είσαι και εσύ με τους κακούς αλλά ακόμα τη παροιμία με το ρουφιάνο δεν την άκουσες, δεν έχεις μάθει οτι τη ρουφιανιά πολλοί αγάπησαν αλλά με το ρουφιάνο δε τα πάει κανείς καλά. Και έρχεσαι σήμερα να μου κάνεις κριτική και μου τσαμπουνάς όλα όσα το στόμα σου ποτέ δεν έβγαλε και ο βόθρος που ανοίγεις είναι τόσο βρωμερός που το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό τούτη την ώρα είναι να σου κλείσω αυτό το βόθρο μια και καλή για πάντα και να σωπάσεις αιώνια και η βρωμιά σου να χαθεί για πάντα να την θάψω βαθειά σε κάποιο πηγάδι του παρελθόντος.
Και είσαι αυτός που είσαι και σε ρωτάω, εσύ την γλύτωσες γιατί είσαι λαμόγιο χαφιές και εντάξει σε θυμάμαι απο μικρός σ'άρεσε να στήνεις κώλο είτε στο καθηγητή για να πάρεις εναν καλό βαθμό είτε στη παρέα για να είσαι αρεστός στις χαζές με τις οποίες έκανες παρέα και νόμιζες οτι η πολιτική σου γνώση ήταν μέχρι την εκδήλωση της ΔΑΠ στην ΑΣΟΕ, είτε ακόμα ακόμα όταν πηγες στο σπίτι του καθηγητάκου με τη γκομενά σου για να κάνετε την πτυχιακή σου και τελικά μετά απο 2 μήνες έκανες τσακωτή τη γκόμενα που είχε κάνει μοναχή της επίσκεψη στο καθηγητόσπιτο, και ας μην ήταν για πτυχιακή, να τα δεχτώ όλα αυτά και ακόμα περισσότερο γιατί όπως λέει και ο ταπεινός ηλίθιος για σένα λαός - η πλέμπα ντε- όσα ξέρει ο νοικοκύρης δε τα ξέρει ο κόσμος όλος, για σένα βέβαια ισχύει το άλλο που λέει ''όσα ξέρει ο κώλος σου δε τα ξέρει ο κόσμος όλος'' αλλά στη παρούσα φάση το παραβλέπω μιας και οι πεποιθήσεις σου σχετικά με το τι ρόλο θα έχεις στο κρεβάτι δε με αφορούσαν ποτέ, δυστυχώς όμως η παθητικότητά σου στο κρεβάτι αποδυκνείεται οτι σε καθορίζει και στη ζωή, παντού παθητικός ρε γαμώτο!!!
Σε θυμάμαι όταν με έβρισες όταν ήρθα στο γυμνάσιο και ήσουν ήδη 2 χρόνια μεγαλύτερος αλλά θα το θυμάσαι οτι δεν το ξέχασα σε βρήκα 2 μέρες μετά χωρίς τους φίλους σου και το κουβεντιάσαμε το θέμα αναλυτικά, αλλά δε σ΄άρεσε και έστειλες το πατέρα σου να βρει το πατέρα μου και να του κάνει παρατήρηση για τον γιό του τον τραμπούκο και μετά με βρήκες με τους φίλους σου και αν και απο τις μάπες δεν θυμάμαι αν ήσασταν 5 ή 6 συνολικά μου έχει μείνει ακόμα το γέλιο που έριξα όταν μάτωσε η μύτη μου και λιποθύμησες που είδες το αίμα, μια ζωή και κερατάς και δαρμένος ρε γαμώτο μια ζωή γονατιστός μια ζωή στα 4 !!! Αλλά καλά κάνεις έχεις τα δίκια σου, τη περασμένη βδομάδα πήγα να αγοράσω για την μικρή μου τέμπερες και μπλοκ ζωγραφικής ο βιβλιοπώλης μου είπε 8.90 και έβαλα το χέρι στη τσέπη έβγαλα το τελευταίο 10ευρω του μήνα το αποχαιρέτησα και πήρα τα ρέστα μου, εκείνη την ώρα έπαιρνες τη μεγάλη σακούλα με το σπίτι της μπάρμπη που ψώνισες για το δικό σου κοριτσάκι - είναι συνομήλικα τα παιδιά μας αλλά το δικό σου πάει στο άλλο το νήπιο που έχει λιγότερα Αλβανάκια για να μην στο χαλάσουν το παιδί- και καλά κάνεις προσπαθείς όσο μπορείς, τα Αλβανάκια ζούνε σε τρώγλες βλέπεις ενώ το δικό σου το παιδί στο φρούριο που έχτισες με τα λεφτά που καβάτζωσες απο τις λαμογιές που έκανες τόσα χρόνια, με τη φοροδιαφυγή και μετά όταν μπήκες στον οργανισμό με τον μισθό που κανόνισε ο βουλευτής, αλλά έδωσες αγώνα ρε πούστη σε θυμάμαι με τις ντουντούκες και τις σημαίες μέσα σε κρύα και βροχές για να στηρίξεις τις ομιλίες και τις εκδηλώσεις του μπαγάσα που σε ''έφτιαξε''.
Τα παιδιά μας που λες θα είναι αυτά που και οι 2 μας αύριο θα πρέπει και έχουμε χρέος να σταθούμε απέναντί τους και να δεχτούμε την όποια κριτική και να τους πούμε τι διάλο κάναμε για εκείνα πως φτιάξαμε τα πράγματα για να μπορέσουν να ζήσουν καλύτερα και σκέφτομαι απο τώρα με τρόμο εκείνη τη στιγμή, σε ακούω που μιλάς για το παιδάκι σου όμως και τρομάζω περισσότερο, παντού με στόμφο και έπαρση σε ακούω να λες ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ το ενα ΔΕΝ το άλλο, ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ θα, θα, θα..... πστ !!! ξύπνα μαλάκα και πάλι, δεν είναι δικό σου, δεν είναι κανενός ηλίθιε, ΔΕΝ σου ανήκει ΔΕΝ είναι ενα απο τα καταναλωτικά σου αποκτήματα που έβαλες το χέρι στη τσέπη και το αγόρασες, δεν είναι προϊόν του συστήματος που στηρίζεις και τρέφεσαι απο αυτό, είναι το μέλλον του κόσμου αυτού που θα έρθει η μέρα που θα σε στήσει στο τοίχο και θα σε δικάσει για όλα όσα λες και κάνεις, και ελπίζω αυτή η γενιά των νέων να μας θάψει παρέα μέσα σε τόνους απο σκουπίδια και βρομιές που κάναμε όταν εμείς ήμασταν στα δικά τους τα χρόνια ώστε να σε έχω εκεί σιμά μου και να συνεχίζω να σου θυμίζω πως μια ζωή θα είσαι φουκαράς προσκυνημένος και βρομόσκυλο απλά και μόνο επειδή είναι το μόνο για το οποίο είσαι ικανός...





Δεν υπάρχουν σχόλια: