Χρονοντουλαπο welcome!!!

Έχω κάμποσες μέρες να σας αφιερώσω λίγα γράμματα βγαλμένα απο κουμπιά τα περνάω στου μυαλού μου τα κρυφά το τελευταίο καιρό ίσως να μην γουστάρω να το έχω φόρα παρτίδα γιατί επειδή είμαι και αλλόκοτος μπορεί τα βρακιά μου να τα αφήνω όπου βρω τις σκέψεις μου δε τις αφήνω αμα κάπου δε μου κάνει κέφι, κ επειδή δε θέλω να βρεθώ κ γω στην δύσκολη τη θέση να σβήνω κ να παίρνω, κάνω κρατεί κ βαστάω για μένα τα δικά μου...

Έτσι κ αλλιώς τι σας νοιάζουνε εσάς κείνα κει τι σημασία έχουν σκοπός είναι να μάθουμε να λύνουμε καμιά βίδα κ να δούμε πόσα πολλά γκάζια έχει το εργαλείο που χρυσοπληρώσαμε...

Απλά επειδής το πράγμα με τους πολλούς πολλές φορές παραγίνεται κάνω λίγο το μαλάκα κ δε μιλώ πολύ.

Βλέπω μια κίνηση την οποία απο μέρους μου καταλαβαίνω να την αντιγράφουν άλλοι διάφοροι άκυροι κατ΄εμέ και με αδυναμία να τηνε στηρίξουνε.
Και εκεί είναι το πρόβλημα να μιμήσε κάτι που είδες επειδή ναι μεν προκάλεσε πανικό και να το οικειοποιήσε για να κάνεις τα δικά σου.
Τι σας τα λέω τώρα τούτα εδώ τα μπερδεμένα.....

Αφήστε, με σας άκρη μάλλον δε θα βρω, κ μιας και το κεφάλι μου γυρίζει σε παλιές μου βόλτες και γλυκές αναμνήσεις θα γράψω τούτο το κείμενο όχι για σας, ούτε για τους άλλους δίπλα.

Θα γράψω ένα κείμενο, τούτο το κείμενο, για εκείνους που δε θα το διαβάσουνε ποτέ, που δεν θα έρθουν ποτέ τσαμπουκαλεμένοι να με κρίνουν για όσα λέω, θα γράψω ένα κείμενο που τα όσα γράφω ποτέ δε θα αποδειχτούν αληθινά, ένα κείμενα που δε φοράει μήτε φούστες μήτε κ πανταλόνια, ένα κείμενο όσο γυμνό όσο και ντυμένο σα κρεμμύδι.



Ένα κείμενο χωρίς λέξεις και λόγια ένα κείμενο μοναχά με μουσικές κ τα υπόλοιπα κλειδωμένα κ πάλι στο κεφάλι μου, κρυφά απο το βλέμμα το δικό τους το κακεντρεχές και το μη ηθικά διαπραγματεύσιμο, ενα κείμενο για μένα και για τα αδέρφια μου τ αγαπημένα....





Μια καλημέρα για σας, τα υπόλοιπα στις λευκές μου λέξεις, τις κλειδωμένες κ πάλι βαθειά......