Θα σας μεταδώσω ενα νανούρισμα αλλιώτικο απο τα άλλα, ένα νανούρισμα για ώτα κλειστά, για ώτα όχι ευήκοα, για αυτιάρες χοντρόπετσες αποστειρωμένες και κλεισμένες με βουλοκέρι.
Για τα αυτιά αυτά που έκλεισαν απο την καρέκλα πάνω στην οποία έκατσαν.
Ακούω πολλές φορές τραγούδια που γίνηκαν σε εποχές αλλιώτικες απο τούτες και βλέπω πως το ιστορικό του πράγματος λίγο αλλάζει, παντού υπάρχει ο δυνάστης και ο ραγιάς παντού η καταπίεση, και δυστυχώς δεν αλλάζει τρόπο κ άλλα τέτοια ίδια παραμένει η εκμετάλλευση και δε μπορεί να την αλλάξει τίποτα.
Τι να σκευέτανε ο Παναγής όταν έγραφα τούτο δω το νανούρισμα....
Κα το λέω νανούρισμα γιατί δυστυχώς παρά τη κατάντια της κοινωνίας και την απαξίωση κάθε ηθικής και άλλης αξίας ο κόσμος νανουρίζεται έχει επαναπαυτεί στο καναπέ του και ηδονίζεται να κάνει κριτική.
Βγαίνω στην αγορά να πάρω μια γομολάστιχα και ακούω τον ηλίθιο νεοΈλληνα να λέει πως καλά μας τα λέει ο Πάγκαλος απλά δε θέλουμε να τονε πιστέψουμε, τι λες ρε τι μου λες που τα λέει και καλά.......
Άλλα ήθελα σήμερα να γράψω και αλλού κατέληξα, η βροχή που πέφτει 2-3 μέρες τωρα μας έχει μουλιάσει, περιμένω τον ήλιο να χαμογελάσω και να κάνω μια όμορφη βόλτα πάνω σε 2 ρόδες, να αναπνεύσω τον αγέρα της άνοιξης, και ποιός ξέρει ίσως κάπου μέσα σε κείνον τον αέρα υπάρξει και η πνοή, η μυρουδιά της επανάστασης που χάθηκε ή που απλά κοιμάται τον ύπνο των αδικημένων και ανάξιων εραστών της...
Καλή σου μέρα αγαπημένε μου αναγνώστη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου