Καλή τύχη σου λαέ μου...

Νέα κυβέρνηση λοιπόν, Αριστερή κατά τα λεγόμενα των Ευρωπαίων μας εταίρων και σύμφωνα με τις διακειρήξεις των ίδιων των κρατούντων τα αξιώματα.Ο Αλέξης Τσίπρας λοιπόν νέος πρωθυπουργός της Ελληνικής επικράτειας και αυτός που αποσκοπεί να φέρει την αλλαγή σε μια κοινωνία καταποντισμένη απο τις πολιτικές λιτότητας των περασμένων χρόνων. Είναι εκείνος που θα αναλάβει να επαναπροσδιορίσει την Ελληνική κοινωνία και να τη μεταβάλλει σε μια αξιοκρατική κοινωνία που δεν θα υπάρχουν κομματικές ή άλλου είδους ελίτ αλλά καθένας θα διεκδικεί και θα παίρνει αυτό που του αξίζει... Φίλε αναγνώστη θα σου πώ οτι χάρηκα για την νίκη του Σύριζα, και για να εξηγούμε δεν χάρηκα για τον Σύριζα αυτόν καθαυτό σαν πολιτικό κόμμα - απεναντίας για εκείνους έχω κατωτέρω τα μπαλώματα που θα ακολουθήσουν στη παρούσα προσπάθεια - χάρηκα που είδα την ελπίδα του κόσμου στα μάτια τόσων ανθρώπων. Ταυτόχρονα όμως βλέποντας την ελπίδα στα μάτια τους ανοίγονται τόσα πολλά ερωτήματα μέσα μου και αυτά ουσιαστικά είναι που θα ήθελα αυτός ακριβώς ο κόσμος να μου απαντήσει. Είδαμε μια νίκη της λεγόμενης αριστεράς πριν 3 ημέρες αλλά μέχρι πριν 1 μήνα δεν είδα πουθενά αυτή την αριστερά στα πλαισια των κοινωνικών ή άλλων ουσιαστικών αγώνων σε χώρους δουλειάς στην υγεία και την παιδεία που συντελούν στο κοινωνικό κράτος, αυτό ακριβώς το κράτος που είναι ανύπαρκτο σήμερα. Ο χώρος της ευρήτερης αριστεράς βαράει το δικό της νταούλι όποτε και όπου θελήσει και σύμφωνα με τις πρόσκαιρες εκτιμήσεις της. Μαζί με τη χαρά μου για τη νίκη της ελπίδας λοιπόν ξεκίνησα να ανασκαλεύω τα ποσοστά της άλλης πάντας αυτής της δεξιάς πολιτικής που μας έφτασε εδώ, και δυστυχώς σαν έκπληξη είδα οτι η πολιτική των μνημονίων και της ανέχειας δεν λαβώθηκε και ιδιαίτερα, ο βασικός κορμός των ψηφοφόρων της δεν κινήθηκε ιδιαίτερα, ίσως κάποιοι να πήγαν περισσότερο δεξιά σαν ψήφος αντίδρασης και διαμαρτυρίας και ίσως και κάποιοι να ψήφισαν Σύριζα - ακριβώς για τον ίδιο λόγο - αλλά πιο ουσιαστικά μιας και η συνεργασία Συριζα - φασιστοειδών ΑΝΕΛ ήταν γνωστή πολύ πριν τις εκλογές. Πολλοί ίσως να μην συμφωνείτε με τον όρο φασιστοειδή αλλά για να ξεκαθαρίζουμε θεωρώ φασίστα κάθε εναν που έχει πρόβλημα με το χρώμα του δέρματος ενός συνανθρώπου του καθώς επίσης δεν μπορώ να απεμπολήσω απο τη σκέψη μου οτι στους ΑΝΕΛ βρίσκονται τύπου σαν τον Νικολόπουλο. Ο Καμμενος προεκλογικά έκανε λόγο για τη συνεργασία Βελουχιωτη Ζερβα... Και η ντροπή κοκκίνισε και κρύφτηκε να μην την δει ο ήλιος... Ειδικά ακούγοντας αυτά ακριβώς ξυπνάει ο εφιάλτης με το κεφάλι του Αρη κρεμασμένο στο φανοστάτη. Ο Σύριζα μέσα στη Κυβερνητική του ομάδα έχει ανθρώπους που πριν 2 μόνο χρόνια έκρινε και τους αποκαλούσε κατεστημένο μές τη βουλή. Και θα μου πεις γιατί το κακό ΚΚΕ δεν δέχτηκε να συνεργαστεί και θα μου πεις μετά το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει αλλά θέλει να κάνει μόνο αντιπολίτευση και να μένει στο 5%. Αυτά τα λέει το twitter και το facebook του Παπαδημητρίου και του Πορτοσαλτε θα σου ανταπαντήσω γιατί συνολικά σε όλες τις συνεντεύξεις που έδωσε ο ΓΓ του ΚΚΕ προεκλογικά ήταν ξεκάθαρο ένα και μόνο πράγμα, το ΚΚΕ έιναι εδώ για συνεργασία ξεκινώντας σε ένα λογικό πλαίσιο κουβέντας για αυτή τη συνεργασία. Ας ξεκινήσει και να ξεκαθαρίσει ο Σύριζα λέγοντας πως θα κάνει οριστική και μονομερή διαγραφή του χρέος. Αυτό ακριβώς δήλωνε Κος Τσίπρας λίγους μόνο μήνες πριν ακριβώς πριν τις Ευρωεκλογές. Δυστυχώς καθώς φαίνεται στο Συριζα άλλα λέει η θειά μου και άλλα ακούν τα αυτιά μου μιας και καθένας έκανε και κάνει τις δικές του δηλώσεις σύμφωνα με το εκάστοτε ακροατήριο. Επομένως και δεδομένης της συνεργασίας του Σύριζα με τους Ανελ θα ήταν τουλάχιστον τραγικό για το ΚΚΕ να προβεί σε οποιαδήποτε συνεργασία. Αλλά ας μην πάμε στο τι θα ήταν καλό να κάνει το ΚΚΕ αλλά ας δούμε τι κάλο έκανε και κάνει ο Συριζα μέχρι σήμερα στο κίνημα αλλά και σε οποιοδήποτε χώρο δουλειάς. Δυστυχώς οι μέχρι τώρα συνεργασίας του ειδικά στους χώρους δουλειάς το μόνο που έδειξαν είναι οτι μπορεί να συνεργαστεί ακόμα και με το διάβολο για μια θέση εξουσίας, ενώ έφτασε να συνεργαστεί και με το μαύρο σκοτάδι της κοινωνίας μόνο και μόνο για να πάρει το σωματείο (ΟΤΑ σε Πέραμα και Λειβαδεία). Δυστυχώς ξεφεύγω εύκολα απο το σκοπό του παρόντος και μπαίνω στη διαδικασία να κάνω κριτική αλλά αυτό το τελευταίο δε μου βγαίνει με τίποτα. Όπως επίσης δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτα το γεγονός οτι οι εγκληματίες φασίστες της χρυσής αυγής, οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών που είναι υπόδικοι για τις εγκληματικές τους πράξεις συνεχίζουν να έχουν ενα συγκροτημένο πυρήνα απο ψηφοφόρους που καθώς φαίνεται δεν δείχνουν να πτοούνται απο τις κατηγορίες των αφεντικών τους αλλά δείχνουν να αρέσκονται στο γεγονός οτι είναι χαρακτηρισμένοι φασίστες και ναζιστές. Σε αυτές ειδικά τις εκλογές η δικαιολογία οτι είναι ψήφος οργής και αγανάκτησης δεν υπάρχει. Πολύ απλά σε αυτές τις εκλογές όποιος ψήφισε το συγκεκριμένο κόμμα είναι απλά φασίστας και του πρέπει η ίδια αντιμετώπιση που έχουν τα αφεντικά του. Έτσι λοιπόν θα ήθελα στα πλαίσια της παρούσας κυβέρνησής να δω τι θα κάνει με όλους αυτούς τους προϊσταμένους και υφισταμένους στα σώματα ασφαλείας που έβγαιναν ευθαρσώς και έκανα δηλώσεις οτι είναι φασίστες και χαίρονται τι ακριβώς θα κάνουν. Πόσο πολύ ή λίγο θα ξηλώσουν το φασιστικό μπλοκ μέσα στα σώματα ασφαλείας. Να δούμε πότε και εαν θα ανοίξουν οι κρυφοί φάκελοι της ΕΥΠ που κατηγοριοποιούν και παρακολουθούν ανθρώπους για τη πολιτική και τη κοινωνική τους δράση (βλέπε Σκουριές). Ο Σύριζα στη παρούσα φάση έχει μια τεράστια ευθύνη και φυσικά δεν εννοώ να κάνει πράξη όλα όσα λέει , έτσι και αλλιώς όσοι το ψήφισαν δεν περίμεναν τίποτα. Με το κόσμο που μίλησα, εξαιρώντας τους διαβασμένους οπορτουνιστές ή διαφωνούντες με τη δογματική αριστερά απο το παρελθόν, το έκαναν μόνο και μόνο για να φύγουν αυτοί που μας έφτασαν εδώ, δεν αναφέρονταν καν για το τι θα κάνουν οι επόμενοι τι θα κάνουν αυτοί που με τη ψήφο τους κυβερνούν σήμερα. Η αποχή για τη παρούσα κοινωνική κατάσταση ήταν δυστυχώς απογοητευτική και είμαι σίγουρος πως το 37,6% της αποχής δεν είναι εκείνοι οι αδιάφοροι μεγαλοαστοί που έλυσαν το πρόβλημά τους. Η αποχή στη παρούσα κατάσταση είναι σύμπραξη με την εξαθλίωση και τη παρατεταμένη κατάντια της κοινωνίας. Θα περίμενα ο κόσμος αυτός που απο επιλογή έστω δεν ψήφισε στο παρελθόν να κρατήσει μια πιο υπεύθυνη στάση απέναντι στον εαυτό του καθώς και στις γενιές που έπονται. Επανέρχομαι όμως στην ευθύνη του Σύριζα. Ο Αλέξης Τσίπρας με μεγάλη μου χαρά έδωσε πολιτικό όρκο και ξεπέρασε τις γελοιότητες με ψεύτικους όρκους στην ανυπαρξία της μεταγήινης βασιλείας των ουρανών. Στη συνέχεια και πάλι προς τιμήν του επισκεύτηκε τον ιερό χώρο του θυσιαστήριου της Καισαριανής και μπράβο του, είδα πολλούς ψηφοφόρους του να τραγουδάνε αντάρτικα γιορτάζοντας τη νίκη τους και έφτασαν να τραγουδάνε τον ύμνο του ΕΑΜ και του ΔΣΕ. Και εδώ μπράβο μπορώ να πω, με μεγάλη μου χαρά ακούω τους ύμνους που γράφτηκαν απο τις θυσίες του λαού μας να τραγουδιούνται. Αλλά ξέρεις φίλε αναγνώστη θα σε ρωτήσω μόνο τούτο... Φτάνουν τα τραγούδια οι χαρές και οι επισκέψεις να αλλάξουν τη μοίρα του λαού ετούτου... Ειδικά σύμφωνα με οτι πρεσβεύουν οι συχετισμοί των επισκέψεων των τραγουδιών και των όρκων που παίρνει κάποιος... Παλιότερα ο Παταμίσιος Θεοδωράκης ρώτησε το Τσίπρα αν σε περίπτωση εξουσίας του Σύριζα θα είχε κουμουνιστές για υπουργούς και ο Τσίπρας απάντησε οτι η ιδέα αυτή του αρέσει... Και σήμερα μετά απο όλα αυτά ... Τους όρκους , τη Καισαριανή και τους ύμνους βλέπω υπουργό εθνικής άμυνας το Καμμένο... Έχει χρέος λοιπόν ο Σύριζα εκτός του να κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις, εκτός των τραγουδιών και των επισκέψεων να τιμήσει αυτούς που κρύβονται συμβολικά πίσω απο όλα αυτά, τους Έλληνες πατριώτες του ΕΑΜ, τους 200 κουμουνιστές εκτελεσμένους στη Καισαριανή και τους αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού, όλους αυτούς τους αφανείς ήρωες που έδωσαν το αίμα τους ώστε η Αριστερά να είναι ο πολιτικός εκείνος χώρος που εκφράζει τα πανανθρώπινα ιδεώδη και ιδανικά. Έχει χρέος να οδηγήσει το κόσμο του, τους ψηφοφόρους του στο δρόμο του αγώνα και της φωτιάς, γιατί αν ο Σύριζα έχει την παραμικρή σχέση με την Αριστερά όπως αναφέρει τότε θα γνωρίζει καλά οτι η μάχη δεν τελειώνει με την κατάληψη της εξουσίας αλλά αυτή ουσιαστικά είναι αρχή ενός ατέρμωνου πολέμου. Τώρα για το ποιόν θα έχει απέναντί του αυτό ακριβώς είναι που θα κριθεί και απο την κυβερνητική του στάση. Ο λαός μπορεί να κατέβει πεινασμένος στο δρόμο ή να καθίσει πεινασμένος στο σπίτι του - όπως συνηθίζεται τα τελευταία μνημονιακά χρόνια, μπορεί όμως να βγει και στο δρόμο ώστε να υπερασπιστεί την εξουσία του ίδιου του λαού που πηγάζει απο τους ηγέτες του. Ίσως αυτή να είναι και η μοναδική του υποχρέωση αν όντως θέλει να έχει έστω κάτι απο την αριστερά στην πολιτική του, δυστυχώς απο τις προεκλογικές εξαγγελίες δεν ελπίζω σε καμία. Δεν περιμένω να αλλάξει τίποτα στη κοινωνία όσο το κίνημα είναι ανύπαρκτο και όσο η Ελλάδα συνεχίζει να είναι προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων. Θα ήθελα μόνο την ενεργητικότητα και την ελπίδα του κόσμου που είδα προχθές να κατεβαίνει στο δρόμο θα ήθελα να δω να γιγαντώνεται και να έχει ουσιαστικό αντίκρισμα, να έχει λόγο στην κοινωνία στην πράξη για αλλαγή και καλύτερες μέρες... Σαν σήμερα έφυγε απο τη ζωή ο Παναγής Τζαβέλας, πιθανότατα να είχε αυτό το χαμόγελο κάτω απο το παχύ του μούσι αν ζούσε σήμερα, με το κεφάλι του σκυμμένο απο σεβασμό θα σκεφτόταν στα σίγουρα μερικά ασυνάρτητα απο αυτά που γράφω και εγώ εδω μέσα, σίγουρα εκείνος περισσότερο συγκροτημένα και χωρίς σκαμπανεβάσματα για το τελικό αποτέλεσμα... Με τα δικά του λόγια λοιπόν τραγουδισμένα απο τον ίδιο για καλή τύχη και καλούς αγώνες απο το λαό μας...